به دلیل تجربه تلخ چاپ بی اجازه ی کتابم در ایران و مسایل پیوست آن، چون قصد اطاعت از گروه ها و باندها و طوایف ادبی داخل را ندارم و از سوی دیگر پنج هزار کیلومتر از ایران دور نشده ام که اکنون به انواع و اقسام نفس گیرها و معرکه گیرها و مافیای خارج از کشور باج و سرویس بدهم و به امر ایشان رفتار کنم و در جهت اهداف خودکامانه این افراد بکوشم پس به کل قید ایران را زدم./
به عنوان نویسنده، به هیچ وجه خیال ندارم کارهایم در آن فضای تنگ و عبوس پدربزرگها و مادر بزرگ های صدر نشین منتشر شود از این رو هر چه تاکنون به فارسی نوشته ام را به مرور بر روی اینترنت گذاشتم و از سال آینده فقط به فرانسه می نویسم و در فرانسه منتشر می کنم. /
توضیح نهایی این که گذاشتن کتابهایم بر روی اینترنت یک امر شخصی است و نشانه ای از پایمال شدن حق مولف و پایمال شدن حق انسان ایرانی در هر کجا که باشد و باز می بینم که معرکه گیران این وسط دارند از آب گل آلود برای خود ماهی می گیرند. واقعیت این است که در ایران هیچکس از حق مولف حمایت نمی کند و باقی بهانه است و دلالی و ژست دفاع به خود گرفتن و حقه بازی و مردم فریبی. وکالت هم در این میان نوعی دلاله گی و وساطت و گوش بری است. در ایران هیچ چیز معنای واقعی خود را ندارد و همه چیز در بازی با کلمات و زبان بازی و معناگذاری جریان پیدا می کند. /
واقعیت اینست که ایران امروز را با همه دروغگوها و دروغ بافی هایش هیچ دوست ندارم. حقیقت اینست که تا زمانی که قانون شهرنشینی در ایران وجود نداشته باشد، تا زمانی که هر مسئله ای با ریش سفیدی و زیر نظر قبایل و دسته ها و باندها رفع و رجوع شود، تا زمانی که مشتی اراذل و اوباش دست نشانده، با سلاح قلم این وسط معرکه بگیرند و تک صداها و دیگراندیشان را خاموش کنند، و از آن سو به جای نویسندگان واقعی دروغ بسازند و دروغ بنویسند، به آن کشور "گل و بلبل"هیچ امیدی نیست.
بای بای! امسال، سال خداحافظی من با شماست! به قول هدایت: "مام رفتیم و دل شما رو شکستیم!" و به قول رومان گاری: "خداحافظ و مرسی!" بای بای! به امید روزهای بهتر برای دیگران!