سپیده جدیری متولد 1355 است. او پیش از اینکه روزنامه نگار و یا مترجم باشد یک شاعر است. شعرهای سپیده جدیری چه کوتاه باشد و چه بلند مانند خود سپیده اصیل است و به هیچ کس دیگری شبیه نیست. شعر و شعور کوتاه کوتاه و روشن روشن دست در دست هم و با هم می آیند و به دل می نشینند. سپیده جدیری مجموعه شعر خواب دختر دو زیست را در سال 1379 توسط نشر معیار در تهران به چاپ رسانده است و اکنون منتظر نشسته است تا به کتاب دومش صورتیٍ مایل به خون من اجازه انتشار بدهند. سپیده جدیری اشعار ادگار آلن پو و خورخه لوئیس بورخس را به فارسی برگردانده است. کلاغ گزیده اشعار ادگار آلن پو برگردان از سپیده جدیری، امسال توسط نشر ماه ریز منتشر شده است. سپیده جدیری توسط بنیاد فرهنگ و شناخت به هلند دعوت شده بود تا در برنامه "صدای زن در شعر شاعران زن ایرانی" بخشی از اشعارش را بخواند. پانزده شعر از مجموعه اول توسط آقای امیر افراسیابی به هلندی ترجمه شده است. شعرهای: گریز، و شلّیک؛ یک قدم، بدون شلوار، خواب دختر دوزیست، ببینید، تلخ، صندلی، وجودواره، دختر خوبی که شاعر است، جفت های عجیبی که من داشتم، معصوم، خسته، رنگ ها، دخترانه، استحاله توسط سپیده جدیری خوانده می شد و اجرای هلندی اشعار را هم خانم یانتینه دایکسترا، شاعره هلندی به عهده داشت. این برنامه روز شنبه 25 نوامبر همراه با موسیقی و نمایش فیلم و همراهی و همکاری دیگر بانوان شاعر و نویسنده در رتردام اجرا شد.

__________

در اینجا چند شعر کوتاه از کتاب خواب دختر دو زیست را می خوانید

ای کفترانٍ

دورترین خواب های من

پرهای قرمزی که

به جا مانده از شما

دارد میان بالش من

زرد می شود.

***

خدا

ترسناک ترین حرف را

زد؛

رعد و برق!...

باران که تمام شد

خوشبخت ترین ترسوی زمین

بودم.

***

سلول، صندلی ست...

سلول، صندلی ست؛

جایی که با وجود دو پایت

شکسته ای!

صحبت مجاز نیست!

من از همیشه های خودم خشمگین ترم

لطفاً سکوت! هیس!...

از لاشه های حرفٍ شما بو گرفته است

دنیای روزٍ من!

شب هم به این دلیل

کابوس های من پر کفتار می شود...

____________

قیژ! قیژ!

صدای اره می‌آمد

ضربه شدید بود

گذشته و آینده و حال به هم برمی‌خوردند

دنیا دور سرم می چرخید

داشتند تنم را اره می کردند
قیژ! قیژ!

مرا به تخت بسته بودند
قیژ! قیژ!

اره تبدیل به باتون شد

باتون در تنم فرو رفت

باتون دست کسی بود

مدام می‌گفت: خانوم شاروخی

صدایش را لوند می کرد

و می‌گفت: خانوم کاظمی

من خانوم کازمی نبودم

من زیبا بودم

زهرا بودم

و منیر

و پروانه

و صدیقه

و رویا
قیژ! قیژ!

باتون و اره می‌رفتند و می‌آمدند
و من فقط حفره ای بودم
صدای آشنا می‌گفت: تو فقط یه جنده‌ای!

مگر جنده‌ها اسم ندارند؟

قیژ! قیژ!
دنیا دور سرم می چرخید

سرم پر از خون و ضربه و تصویر بود

دوربینم را گرفته بودند

از میان دهان خون‌آلودم چیزی گفتم

قیژ! قیژ!
نامفهوم بود

گفته بودم: جنده مادرت است که جانوری مثل ترا پس انداخت
قیژ! قیژ!

بوی ماهی و سیر و پیاز می داد و لهجه‌ی شمالی داشت

راستی مادرش چه گناهی داشت؟
قیژ! قیژ!

دهانش همیشه در حال نشخوار چیزی بود

آیا مادرش می‌دانست؟
قیژ! قیژ!

همیشه توی صورتم آروغ می زد

نقابش را که برداشت
قیژ! قیژ!
- ای وای این تو بودی؟

مادر متأسفم که ناچارم خبر ناخوش آیندی را برایت بنویسم

شجاعتش را نداشتم که توی تلفن بگویم

عمو جواد بیست روز پس از تو به علت سرطان درگذشت

بنابر این برایت این نامه را نوشتم
این نامه حتماً برسد به دست مادرم در:

نمایشگاه هنر ساسانیان در پاریس

لیلا فرجامی متولد تهران است. او پس از دوره راهنمایی در ایران، با خانواده اش به کالیفرنیای جنوبی مهاجرت کرد. فرجامی سالهاست که به سرودن و ترجمه ی شعر مشغول است. اولین مجموعه ی شعر لیلا فرجامی، هفت دریا شبنمی در سال 1379 توسط نشر روزگار در ایران به چاپ رسیده است. تازگی ها از او اعترافنامه ی دختران بد در خارج از کشور به چاپ رسیده است. از لیلا فرجامی شعرها و ترجمه های بسیاری در مجلات ادبی داخل و خارج از ایران و همچنین در مجلات اینترنتی به زبانهای انگلیسی و فارسی به چاپ رسیده ست. این شاعر و مترجم طی هشت سال اخیر به روان درمانی، هنر درمانی و بازی درمانی با اطفال آسیب دیده و معلولین اشتغال داشته است.

____________________

دیشب رفته بودم به تئاتر تماشای اجرایی نوظهور از هملت. روح ناآرام پدر هملت که ظاهر شد به تو فکر می کردم. هملت داغدار پدر شد و من به تو فکر کردم. وقتی هملت پدر اوفیلیا را کشت به تو فکر کردم و وقتی اوفیلیا به سوگ پدرش نشست به تو فکر کردم. به جملات اوفیلیا که می کوشید پس از مرگ پدرش زندگی کردن را از نو بیاموزد. آیا من زمانی زندگی کردن را بلد بودم؟ آیا زندگی کردن را از یاد برده ام؟ آیا زندگی سرانجام چهره ی سپید خود را به من نشان خواهد داد؟ مادرم اوفیلیا حق داشت: زندگی کردن را باید آموخت. تو زندگی کردن بلد نبودی. تو زندگی نکردی. تو فقط مردی. لحظه لحظه. از تولد تا پایان همگی رنج بود. مثل شمعی که آب شود. مثل شمعی که تا می تواند نورانی باشد و نور بپاشد تا تمام شود. وقتی بازیگری زهر در گوش بازیگری دیگر ریخت و قتل شاه یا پدر هملت را نمایش دادند به تو فکر کردم. زندگی ناهموار و تلخ ترا کشت. چگونه میشود انتقام مرگ ترا از زندگی گرفت؟ وقتی هملت و برادر اوفیلیا تا پای مرگ با هم جنگیدند به تو فکر کردم. وقتی گرترود ، مادر هملت ناخواسته جام مرگبار و زهر آلوده را سر کشید به تو فکر کردم. سه ساعت با هملت بین "بودن و نبودن" بین هستی و نیستی و بین زندگی و مرگ گذراندم و به تو فکر کردم. به تویی که بودی و دیگر نیستی. وقتی هملت زخم خورده و زهر دیده روی صحنه تمام کرد به تو فکر کردم. آخرین کلماتش: "... و دیگر سیاهی است." باز هم به تو فکر کردم. مادرم خودت خوب می دانی ... دیگر سیاهی است...

مدتهاست که دلمشغولی ام شعر و داستان مهاجران ایرانی بوده است و در این باره مطلب و مقاله و شعر و داستان گرد آورده ام. اکنون در پی آنم که نتیجه ی تحقیقاتم را در گزینش مجموعه ای که شامل اشعار و داستانهای کوتاه مهاجران ایرانی باشد، بکار گیرم و در دو مجلد انگلیسی و فارسی به علاقمندان واقعی ادبیات در ایران و دنیا عرضه کنم.

در اصل خواستار مطالبی هستم که فقط از زندگی و ذهن یک شاعر یا نویسنده ی مهاجرمیتواند بر آمده باشد. در اصل نموداری باشد مشخص از تجربیات و برداشتهای روزمره ی یک مهاجر ایرانی در کشورهای گوناگون. محدودیتی برای تعداد اشعار و داستانهای فرستاده شده نیست، اما شعر ها بهتر است که از 200 سطر و داستانها از بیست صفحه بلندتر نباشند. مطالب خود را (همراه با بیوگرافی خود) از طریق پست بفرستید. لطفا از مطالب فرستاده شده برای خود کپی تهیه نمایید، زیرا که مطالب دریافتی، پس فرستاده نخواهد شد. آدرس پستی، شماره ی تلفن وایمیل خود را ضمیمه کنید. کپی رایت (Copyright)مطالب اصلی به شاعران و نویسندگانش تعلق خواهد داشت و کپی رایت ترجمه ها به مترجمان آن. آخرین مهلت برای ارسال اشعار و داستان، 31 دسامبر 2006 است. اشعار و داستانهای کوتاه خود را به این آدرس پست کنید:

از
رضا حيراني

به فرض كه وكيلي بـــــــله
دو تا شناسنامه به هم محرم شدند الكي

من
هيچ تختي را تمام نكرده بخواهد
حلقه كند توي دستي
كه حلقومش را
حلقه حلقه مي‌كشيد

(كسي كليد خواب‌هاي تورا دزديد
كه بي اجازه‌ي من
هر شب
سر مي‌گذاشت به بالشت)
كلنجار زده
اسم تو بايد اين شناسنامه را فراموشي بگيرد
مثلِ حلقه‌اي كه انگشتش را

زور نزن!
غسل هم بگيري
پاكم نمي‌شوی

شعرهای دیگر رضا حیرانی را در کافه کلمه بخوانید

"دارای دخت" نخستین شاعره ایرانی
درباره ادوارد سعید
شاعره ای به نام نلی زاکس
رزا آوسلندر: شاعره ای میان مرگ و آوارگی
هلن کلر: معمای کوری و میل به نوشتن
درباره کوندرا
گی دوبور، تصاحب ناپذیر
انقلاب رسانه هاي نوين
هانا آرنت، بانوی اندیشمند آلمانی
شروود آندرسن و داستان نویسی مدرن
شور غریب "ویرجینیا وولف" بودن

پاموک برداشت هایش را با معنا شارژ می کند - بخش دوم
جمع گرایی یا فردگرایی در ادبیات؟
کیران دوسای و رمان میراث زوال
”تهيدستان” برنده جايزه بهترين رمان آلمانى سال ۲۰۰۶
اسكار پاستيور خيالپرداز بزرگ زبان آلمانى درگذشت
اولین شاعر و نویسنده زن آلمانی کیست؟
دفترچه ممنوع اثر آلبا دسس پدس
نگاهی به رمان اشك آنجلا (يا خاكستر آنجلا) از "فرانك مك كورت" نويسنده ايرلندى
نگاهی به رمان زندگی کوتاه است از یاستین گوردر
دیدار با میشل بوتور در خانه اش در نزدیکی دریاچه ژنو
دیداری با تزوتان تودوروف در تهران
نگاهی به در بسته اثر پل آستر
گزارش سخنرانی تئودوروف در تهران
گفتگو با رضا براهنی در سه بخش: یک و دو و سه

سرنوشت رقت بار بهار، ملک الشعرای مشروطه

مرتضی کیوان به روایت شاهرخ مسکوب

دو قرن سکوت/ کتابی از دکتر عبدالحسین زرین کوب

شمشیرها و تیزی ها/ محمد قائد

فرهنگ حرمسرا/ شکوه میرزادگی
داستان وشعر:

لنگستن هیوز: پاهام زندگی مخصوص خودشون رو دارن
بوگارت/ نایپل/ غبرائی
قلمرو خدا/ ویلیام فاکنر
خوان رولفو نویسنده مکزیکی
به یاد آر/ خوان رولفو/ فرشته مولوی
تپه کومادرس/ خوان رولفو/ فرشته مولوی
شبی که تنهایش گذاشتند/ خوان رولفو/ فرشته مولوی

کهن ترین داستان جهان/ رومن گاری

ایماما و اشاره ها/ ولادیمر ناباکف

خیانت چگونه به روسیه راه یافت/ راینر ماریا ریلکه
سایت دیباچه داستانها و ترجمه های خواندنی بسیاری دارد

ده داستان از صادق هدایت

هیجده داستان از صادق چوبک

چهار شعر از شارل بودلر
سه شعر از پل ورلن
دو شعر از پل الوار
چند شعر از اوکتاویو پاز
به مناسبت سالروز قتل احمد میرعلایی سنگ آفتاب/ اوکتاویو پاز/ احمد میرعلایی
به آرامی شعری از پابلو نرودا/ Change ویدئو کلیپ همین شعر
مرگ خواهد آمد و با چشمان تو خواهد نگریست/ شعری از چزاره پاوزه
نگاهی به شعر امروز چین
داستانهای کوتاه از نویسندگان معاصر ایران/ هم خواندنی است و هم شنیدنی
چهار داستان کوتاه از منیرو روانی پور بر روی صفحات اینترنت

برداشت آخر: یک دور تمام در طنز بعد از انقلاب
به یاد عمران صلاحی
خاطرات عمران صلاحی در گفتگو با احسان عابدی
و بالاخره خاطرات عمران صلاحی از توفیق و حزب خران
____________
لینک دادن به قصد اطلاع رسانی است و بس. لطفاً برای هر لینکی یک داستان نسازید.
برای عبور از مثلثهای زرد و باز کردن سایت ها و وبلاگها راه جدیدی پیشنهاد شده است.

چشمان بیدار آگهی نمی پذیرد ولی از انتشار فراخوان های فرهنگی و هنری استقبال می کند.
چشمان بیدار از معرفی کتابهای نخوانده و نمایش ها و نمایشگاه های ندیده معذور است.

چشمان بیدار در هیچ جایی کامنت نمی گذارد و در بخش نظریات هیچ سایت و یا وبلاگی شرکت نداشته و ندارد و مطالب خود را با نام خود در همین جا و یا در سایت های رابط منتشر می سازد پس هر پیام و هر نظری با همین نام ربطی به این نویسنده ندارد و کاملاً ساختگی است.

لطفاً برای تماس، از مسنجر استفاده نفرمایید و فقط به آدرسی که در بالا ذکر شده پیام بفرستید.
این اواخر به دلیل کم و زیاد شدن سرعت اینترنت و قطع و وصلهای ناگهانی آن بسیار مشکل داشتم، آیا همین توضیح برایتان کافیست؟

چشمان بیدار از استقبال و توجه شما سپاسگزار است.